een reactie van een moeder

Vanaf begin 2009 lijkt het wel of ik in een verkeerde film zit. Mijn zoon zit vast omdat hij een meisje van 12 heeft ontvoerd en verkracht. Er is heel veel verdriet en boos, er is weinig informatie voor de moeder van de dader. Zou graag in contact komen met mensen die het zelfde hebben meegemaakt, of dat er eventueel een boek over is. In Nederland kan ik hier niets over vinden. Iedereen leeft met me mee, en vinden het erg voor me, maar niemand kent dit diepe erge gevoel. Ben al zo lang op zoek naar mensen die in hetzelfde schuitje zitten, om mijn verhaal kwijt te kunnen, en precies te voelen wat zij ook voelen. Of er iets over te lezen.
Mijn vraag mag op deze pagina gepost worden. Ik zoek contact met vaders en moeders of broers en zussen waarvan hun zoon, of broer in de gevangenis zitten. Ik heb heel veel vragen maar krijg daar geen antwoordt op, mede omdat ik nog niet op bezoek ben geweest bij mijn zoon. Mijn zoon zit van begin dit jaar vast.
Door te praten over een stukje stil verdriet, en naar ik hoop, ook andere daarmee tot steun te zijn, ontstaat er daarna een opening, naar ik hoop. Vaak voelde ik me toch alleen, van veel mensen kreeg ik een luisterend oor, en iedereen vond het verschrikkelijk voor mij, maar echt dat diepe gevoel van boos,onbegrip en verdriet kon ik naar mijn gevoel niet delen.

Reageren kan van de link hieronder.